kimi kaynaklar beş kısımda inceliyor bu kara delikleri.
bunlar ;
1. yığışma diski: aşırı ısınmış gaz ve tozdan bir disk, büyük olasılıkla ışık hızına yakın bir hızla döner. ısı, radyo gürültüsü ve x-ışınları yayar.
2. x-ışınları: bir kara delik birçok şeyi yutmuş olabilir. bütün yediği öğünler, kara deliğin kutuplarından dışarı doğru çıkan x-ışınları üretir. ''etrafına ışık yaymayan cisim'' bilgisi yanlıştır.
3. durgun sınır: bir kara deliğin dönmesi uzayı bükerek yakında yörüngede olan maddeleri hızlandırabilir ya da yavaşlatabilir. durgun sınır, ışık hızında hareket eden cisimlerin, dönen kara delik karşısında hareketsiz gibi göründüğü yörüngeye verilen addır.
4. olay ufku: bir kara delik örneği olan ve galaksimizin merkezinde bulunan
(bkz: sagittarius a )(samanyolu'nun etrafında döndüğü merkezi. dev kütleli - 2.6 milyon güneş kütlesi - bir kara delik bulunur burada) bu kara deliğin olay ufku 13 milyon kilometre, ışığın dahi kaçamadığı sınıra işaret eder.
5. tekillik: en sevdiğim kısım iste burası. einstein'ın denklemlerine göre, kara deliğin merkezinde, bir yıldızın kütlesi tamamen çöküp, olağanüstü yoğun ve boyutsuz, tekillik denilen bir nokta oluşturmuştur. tekillikler büyük olasılıkla yok denilir, ama bu durum kütle çekimini nasıl anladığımızla ilgili; sözü edilen nokta, matematiksel bir deliğe işaret ediyor.